ንሕይወተ ሥጋ ኣድለይቲ ዝኾኑ ነገራት ማይ፡ እንጌራ፡ ክዳን፡ መኅደሪ ቤት እዮም። (ሢራ. 29፡21)

ብቐዳምነት ነዚኦም ዘይረኸቡን ዘይብሎምን ሰባት “ጽጉማት” ይበሃሉ። ብተወሳኺ’ውን ብደዌ ነፍስን ሥጋን ተታኂዞም ኣብ ዓራት ዝደቀሱ፡ ብስእነት ጥዕናን ከቢድ ኣካላዊ ስንክልናን ወፊሮም ሠሪሖም ድራር ዕለቶም ክምእርሩ ዘይክእሉ፣ ረዳኢ ዝሰኣኑ፡ ኣላዪን ናባዪን ዘይብሎም ኣረጋውያን፡ ወለዶም ዝሰኣኑ ሕፃናት፡ . . . ካልኦት ነዚኦም ዝኣመሰሉ ሓገዝ ዘድልዮም ሰባት “ጽጉማት፡ ሽጉራት” ንብሎም።

ነዞም ጽጉማት ምሕጋዝ ብትምህርተ ሃይማኖትን ሕገ ተፈጥሮን ግቡእ እዩ። ንጽጉም ምሕጋዝ እቲ ጽጉም ጥራሕ ዘይኮነስ እቲ ዝረድእን ዝሕግዝን’ውን ይረብሕ እዩ። ንጽጉማት ምርዳእ ዝህቦ መንፈሳዊ ረብሓ ኣብ ቅዱሳት መጻሕፍት ብሰፊሑ ተገሊጹ ኣሎ።

ጐይታናን ኣምላኽናን መድኃኒናን ኢየሱስ ክርስቶስ፡ ነቲ “ናይ ዘለዓለም ሕይወት ምእንቲ ኽረክብ እንታይ እግበር፧” ኢሉ ዝሓተቶ ሃብታም ሰብኣይ “እምበኣር ፍጹም ኽትከውን እንተ ደሌኻስ ኪድ ዘሎካ ሼጥካ ንድኻታት ሃብ፣ ኣብ ሰማይ ድማ ሃብቲ ኽትረክብ ኢኻ እሞ ንዓ ሰዓበኒ” ብምባል ንጽጉማት ምርዳእ ሰማያዊ ጸጋ ከምዘውህብ መሃረና። ቅዱስ ዳዊት’ውን “ዘረወ ወወሀበ ለነዳይ፣ ወጻድቁኒ ይነብር ለዓለም ወይትሌዓል ቀርኑ በክብር/ ዘረወ፡ ንጽጉም’ውን ሃበ፣ ጽድቁ ድማ ንዘለዓለም ዓለም ይነብር፣ ኃይሉ ከኣ ብኽብሪ ልዕል ልዕል ይብል” በለ። (ማቴ. 19፡16-22 ፣ መዝ. 112፡9)

ንዝተጸገሙ ምሕጋዝ ሰማያውን ምድራውን ሓጐስ ዘውህብ ግብረ ሠናይ እዩ። ከመይ! “ካብ ዝቕበልሲ እቲ ዝህብ ኣዝዩ ይባረኽ” ከምዝብል፣ ሓጐስ፡ ልዕሊ ምቕባልን ምርካብን ዝያዳ ብምሃብ እዩ ዝርከብ። (ግብ. ሓዋ. 20፡35)

ንዝተገብረሎም ክመልሱ ዓቕሚ ዘይብሎም ሰባት ጸዊዕካ ምብላዕ፡ ምስታይ፡ ምርዳእ . . . ከምዝግባእ ጐይታና ኢየሱስ ክርስቶስ ክምህር ከሎ ፥ “ምሳሕ እንተገበርካስ ድኻታትን ቈራያትን ሓንካሳትን ዕዉራትን ደኣ ጸውዕ። ዝፈድዩኻ የብሎምን እሞ ብፁዕ ክትኸውን፡ ብትንሣኤ ጻድቃን’ውን ክትፍደዮ ኢኻ” ብምባል ውሣጣዊ ሓጐስን ሰማያዊ በረኸትን ከምዘውህብ ምሂሩና እዩ። (ሉቃ. 14፡13)

ንዝተጸገሙ ምሕጋዝ ግና ሰማያዊ ዓስቢ ጥራሕ ዘይኮነስ ብተወሳኺ ኸኣ ምድራዊ ሃብትና ብመጠን ውህብቶና በረኸት ዘውህብ፡ ጥቅሚ ነፍስን ሥጋን ዘለዎ እዩ። “ሃቡ ክወሃበኩም እዩ፡ በቲ እትሠፍሩሉ መሥፈሪ ከኣ ክሥፈረልኩም እዩ” ዝብል ኣምላካዊ ቃል ኪዳን እሙን እዩ። (ሉቃ. 6፡38)

ብዛዕባ ሓደ ሸረፌ ዝበሃል ሃብታም ሰብኣይ ዝንገር ታሪኽ ኣሎ። እዚ በዓል ጸጋ’ዚ ነቲ ጽሩይን ዘይጽሩይን ፈልዩ ዝፈልጥ ሹመኛ ጸዊዑ “መዓልታዊ ሓሓደ ወቄት ወርቂ ከይሃብካ ከይትውዕል” በሎ። እንተሃበ እንተሃበ ካብ ዕለት ናብ ዕለት እናበርከተ ከደ። ብድኅር’ዚ ካብ በዝሐ ኢሉ ካብቲ ዝተኣዘዞ ንላዕሊ ኽልተ ኽልተ ወቄት ክህብ ጀመረ። ሓደ መዓልቲ እቲ ሃብታም ሰብኣይ ኣብቲ ቤተ መዛግብቱ እንተ ኣተወ ገንዘቡ በዚኁ ምስ ርኣየ፦ ነቲ ዝሾሞ ጸዊዑ ‘ነቲ ሃብ ዝበልኩኻ ኃዲግካዮ ዲኻ፧’ በሎ። ንሱ ኸኣ “ኣነስ ካብቲ ዝኣዘዝካኒውን ኣብዚሐ ክልተ ክልተ ወቄት እህብ ኣሎኹ” ምስ በሎ፣ “እምበኣር ካብ ሕጂ ንደኃር ሓደ ክልተ ከይበልካ ኢድካ ዘልዓሎ ሃብ” ከምዝበሎ ይነገር። (ትርጓሜ 2ይ ቆሮንቶስ 9:9)

መፍቀሬ ጥበብ ሰሎሞ’ውን “እቲ ርኅሩኅ ሰብ ንድኻ ኻብ እንጌራኡ ይህቦ እሞ ይባረኽ” ብምባል ንጽጉም ምርዳእን ኢዱካ ናብ ድኻታት ምዝርጋሕን በረኸት ዘውህብ ተግባር ከም ዝኾነ ይነግር። (ምሳ. 22፡9)

ኦርቶዶክሳዊት ተዋሕዶ ቤተ ክርስቲያንና ካብ ጐይታና ክርስቶስ ከም ዝተመሃረቶን ኣቐዲማ ኻብ ቅዱሳን ነቢያት ደኃር’ውን ካብ ቅዱሳን ሓዋርያት ከምዝተረደኣቶን ንጽጉማት ምርዳእ ናይ ጥንቲ ተግባራ ስለዝኾነ፣ ንሕሙማነ ሥጋን ነፍስን ብጸሎትን ጸበልን እናፈወሰት፡ ሰዓብታ ምእመናንን ምእመናትን ድማ ነንሓድሕዶም ክተሓጋገዙን ትምህር።

ብፍላይ እዚ ዘሎናዮ ጊዜ ሕማም ኮቪድ 19 ኣብ ኵሉ ዓለም፡ ሃገርናን ሕዝብናን፡ ቤተ ክርስቲያናን ከቢድ ጥዕናውን ቁጠባውን ጽልዋ ዘውርደሉ ዘሎ ጊዜ እዩ። ስለዚ ንኣገልገልቲ ገዳማትን ኣብያተ ክርስቲያንን፣ ካብ ኢድ ናብ ኣፍ ዝመነባብሮኦም ወገናት፣ ጠዋሪ ዘይብሎም ኣረጋውያን፡ ዘኽታማት፡ ሕሙማን፡ . . . ካብ ጥሜትን ስእነትን እነናግፈሉ እዋን ሕጂ እዩ።
ብጸሎት፡ ብገንዘብ፡ ብጒልበት፡ ብምኽሪ፡ ብሞራል፡ ብዓይነታዊ ሓገዝ መግብን ክዳንን ካልእን ንእምነትና ብግብሪ ንግለጾ።

እዚ ናይ መከራ እዋን ከምቲ ቅድሚ ሕጂ ዝነበረ ካልእ እዋናት ብምሕረት እግዚአብሔር ክኃልፍ እዩ። ነዚ ዝኃልፍ እዋን ግና ዘይኃልፍ ሰማያዊ ዓስብን ምድራዊ ሓጐስን ሥጋዊ በረኸትን ክንረብሓሉ ይግባእ።

•    “በእንተ ርኁባን ወጽሙአን፡ ናስተበቍዕ ከመ እግዚአብሔር የሀቦሙ ሲሳዮሙ ዘለለዕለቱ።”
       “እግዚአብሔር ምእንቲ ነናይ ዕለቱ ሲሳዮም ክህቦም ምእንቲ ጥሙያትን ጽሙኣትን ንልምን ኣሎና”

•    “በእንተ ሕሙማን ወድውያን፡ ናስተበቍዕ ከመ እግዚአብሔር ፍጡነ ይፈውሶሙ ወይፈኑ ሣህለ ወምሕረተ ላዕሌሆሙ”
“ እግዚአብሔር ብቕልጡፍ ክፍውሶም፣ ምሕረቱን ጸጋኡን ክልእከሎም ምእንቲ ሕሙማትን ድዉያትን ንልምን ኣሎና።”

•    "ተዘከር እግዚኦ ዱያነ ሕዝበከ፡ ሐውጾሙ በሣህልከ ወበምሕረትከ ፈውሶሙ።”
     “ኦ ጐይታ ንሕሙማት ሕዝብካ ዘክር፡ ብሣህልኻን ብምሕረትካን’ውን ኣድኅኖም።”

•    “ተዘከር እግዚኦ ነዳያነ አግብርቲከ እለ ውስተ ኵነኔ ሀለዉ መሐሮሙ ወአጽንዖሙ በርትዕት ሃይማኖት።”
      “ ኦ ጐይታ ብጽኑዕ ኣገዛዝኣ ንዘለዉ ድኻታት ኣገልገልትኻ ዘክሮም፡ ምሓሮም ብቕንዕቲ ሃይማኖት’ውን ኣጽንዓዮም።”

ወስብሐት ለእግዚአብሔር፡ አሜን!